Afgelopen week waren Barth en ik in Quito, Ecuador. Barth was voor een deel samen met andere leiders van de International Teams/ One Collective familie. Samen delen, bidden en elkaar bemoedigen!
Mathilde voerde zoals elk jaar de gesprekken met de staf van Casa Adalia, met de leiders van ESME (End Slavery Ministries Ecuador) en met de bewoonsters van het huis. Verder de handen uit de mouwen bij EsperanzArt, en uiteraard ook deze keer op dinsdag de “devotions” verzorgen. Ik had gekozen voor het thema: “Hij kent mijn naam”! Een knipoog naar ons Sinterklaasfeest, waar ik als kind mij altijd afvroeg hoe die Goedheilig man mijn naam wist….En dat wij ons als mensen soms ook afvragen: kent God ECHTmijn naam? Ja, onze naam is opgetekend in Het Boek des Levens, Hij roept ons bij onze naam! Het kon niet anders….voor iedereen chocolade letters! Ze werden met vreugde ontvangen!
Als klap op de vuurpijl vierden we het 10-jarig bestaan van Casa Adalia, met veel dank aan Desiree en Miguel Zova, en aan Phil en Debbie Douce. Wij kregen een glazen plaque met dank voor 10 jaar inzet, vriendschap en geloof in dit project en de leiders. Onder de aanwezigen waren de 2 huismoeders, de school coördinator, de psycholoog, de maatschappelijk werkster, bestuursleden en familieleden en pastor van de nieuwe huiscoordinator, die tevens werd ingezegend.
Tot slot werd dit alles gevierd met een gezamenlijke maaltijd. Dit project is een project van hoop, onvoorwaardelijke liefde en een lange adem!!